حاجي بايد متوجه باشد كه بعد از انجام مناسك و مراسم حج نسبت به خودش چه وظيفه اي دارد، اينجاست كه وظيفه حاجي مشكل مي شود چرا كه، او رفته در مكه و ذلت خود را ديده و به عبوديت رسيده و حالا مظهر الهي شده و به مقام والاي بندگي رسيده است. خداوند حجاب بين خودش و حاجي را برداشته تا با خلوتها دائماً اين رابطه پايدار بماند. حاجي بايد بداند در بازگشت از حج وظيفه اي پيامبر گونه دارد، او رسالتي جديد بر دوشش آمده است، بايد سنت حج را احياء كند، فرهنگ حج را در خود پايدار كند او بايد مانند پيامبران غم مردم بخورد، هدايت و ارشاد مردم دغدغه اصلي او باشد، غفلت مردم او را بيازارد و مغموم كند بايد تلاش كند تا وظيفه رسالتي كه بر عهده او گذاشته شده است را به انجام برساند در اين حالت است كه نور حج برايش مي ماند و رشد مي كند.    حاجي كه با قلب پيامبر اكرم (ص) تماس گرفته و آن حضرت را زيارت كرده بايد تمام وجودش محبت به مردم باشد، بيش از آنكه بر خطاكار خشم كند بايد غصه او را بخورد و در اين راه از هيچ آزاري نهراسد در يك نكته اينرا بايد گفت كه  غم حاجي غم پيامبرانه است، حاجي بايد مانند پيامبران غمخوار امت باشد اين است وظيفه حاجي بعد از حج نسبت به خودش. يعني خود را آنگونه به روش و منش پيامبران نزديك كه بتواند به واقع دغدغه هدايت انسانها را داشته باشد اين چنين حاجي ديگر خود ندارد بلكه ما شده است.