در ناحیه شمالی مدینه رشته کوهی به طول تقریبی شش کیلومتر از شرق به غرب کشیده شده که به دلیل جدایی آن از دیگر رشته کوهها، احد خوانده می شود این کوه خاطره یکی از مهمترین جنگهای صدر اسلام را که بسیار دردناک بوده در سینه دارد در این غزوه بود که عده زیادی از اصحاب رسول خدا (ص ) به دلیل بی توجهی جمعی از مسلمانان به اوامر آن حضرت ، به شهادت رسیدند

احد نام رشته کوهی است در شمال شرقی مدینه که در فاصله پنج و نیم کیلومتری مسجدالنبی قرار دارد. در روزگار جاهلیت به آن عُنقُد (خوشه) می‌گفتند. علت این نام‌گذاری را جدابودن آن از دیگر کوه‌ها یا حمایت و یاری‌کردن مردم مدینه از توحید یاد کرده‌اند. به کوه اُحُد ذوعینین (دارای دو چشمه) نیز می‌گویند.در دامنه این کوه و در بخش ورودی دره احد، کوه کوچک عینین قرار دارد؛ همان کوهی که در غزوه احد، رسول خدا تیراندازان را روی آن قرار داد.

کوه احد با شش تا هفت کیلومتر طول و یک تا سه کیلومتر عرض، از شرق به غرب کشیده شده و ۱۹ کیلومتر مربع مساحت دارد. ارتفاع آن از سطح زمین ۳۰۰ متر و از سطح دریا ۱۰۰۰ متر است. این رشته کوه از سنگ‌های عظیم و قله‌های گوناگون کوچک و بزرگ شکل گرفته است. قله‌های آن به‌گونه‌ای جدا از هم و همانند خوشه انگورند که در نگاه بیننده مستقل به نظر می‌رسند. بیشتر صخره‌های این کوه به رنگ سرخ جلوه می‌کنند. صخره‌هایی به رنگ‌های دیگر نیز در آن دیده می‌شود.
امروزه شهر مدینه از کوه احد گذشته و به پشت آن رسیده و کوه در داخل شهر قرار گرفته است. اکنون می‌توان از طریق بزرگراه فهد بن عبد العزیز از حرم پیامبر(ص) و شهر مدینه به کوه احد و مزار شهدا رفت. از خیابان سید الشهدا نیز به آنجا راهی هست.