چهار زاویه کعبه به چهار «رکن» نامور است. هرگاه واژه رکن بدون پسوند به کار رود، مقصود از آن رکنی است که حجرالاسود در آن است.
مسیر طواف، از رکن حجرالاسود آغاز میشود، سپس به رکن عراقی میرسد،پس از آن به رکن شامی و سپس به رکن یمانی و آنگاه باز به رکن حجرالأسود میرسد و همین‌جا یک شوط پایان مییابد.
ارکان کعبه
از میان این چهار رکن، فضیلت رکن یمانی و رکن اسود از دو رکن دیگر بیشتر است؛ چنانکه روایات زیادی از شیعه و سنی درباره فضیلت و اهمیت این دو رکن نقل شده است. در روایتی از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود: «کانَ رسولُ الله (ص) لایستلم الّا رکن الأسود و الیمانیّ، ثم یُقبّلهما و یَضع خدّه علیهما.»  رسولخدا (ص) دو رکن یمانی و اسود را استلام میکرد و آنها را میبوسید و صورتش را بر آنها مینهاد. ابومریم نقل کرده است که همراه امام باقر (ع) طواف میکردم. در هر دوری که میزد، رکن یمانی را استلام میکرد و میفرمود: «اللّهمّ تُبْ علیّ حتی أتوب، و اعْصِمْنی حتی لا أعود.»  در روایتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است که «الرکن الیمانی باب من أبواب الجنة لم‌یُغْلقه اللّه منذ فتحه»  رکن یمانی دری از درهای بهشت است و از روزی که گشوده شده، بسته نشده است.
همچنین رکن یمانی از اماکنی است که دعا در آنجا به اجابت میرسد. به نقل از رسول خدا (ص) آمده است که فرمود: «مَسْحُ الحَجَر و الرُکْن الیمانی یَحُطُّ الخَطایا حَطّا»؛ «مسح حجرالاسود و رکن یمانی، گناهان انسان را پاک میکند.»  بنا به مشهور، محلی که برای فاطمه بنت اسد (س) شکافته شد تا به درون کعبه رود و فرزندش علی بن ابی‌طالب (ع) را به دنیا آورد، در کنار رکن یمانی بوده است. به دلیل بازسازیهایی که در دیوار کعبه صورت گرفته، هیچ اثری از محل ورود این بانوی بزرگوار بر کعبه دیده نمیشود و هر نوع جستجو برای یافتن آن ناممکن است.